Πριν ή μετά τη λύση η διανομή του κέρδους από την εξόρυξη πετρελαίου και αερίου;

Πριν από τη μετάβαση του στη Ν. Υόρκη, ο Πρόεδρος Χριστόφιας δήλωνε με έμφαση, ότι οι τουρκοκύπριοι θα απολαμβάνουν τα αγαθά από τη εξόρυξη πετρελαίου ή αερίου (αν βέβαια βρεθούν τέτοια στο τεμάχιο Αφροδίτη) μετά την λύση του κυπριακού προβλήματος. Πιστεύω, ότι αυτή η άποψη θα πρέπει να αποτέλεσε και αντικείμενο συζήτηση στο αποκαλούμενο «εθνικό συμβούλιο» (είμαστε έθνος και δεν το γνωρίζουμε;) και για το οποίο θα πρέπει να συμφώνησαν όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων. Η περίπτωση πριν από τη λύση να καρπούνται και οι τουρκοκύπριοι τα αγαθά του θαλάσσιου πλούτου, δεν νομίζω να απασχόλησε τα φωτισμένα μυαλά των εθνοπατέρων μας, δεν προβληματίστηκαν καθόλου σ’ αυτή την εκδοχή. Με τη μετάβαση του κ. Χριστόφια στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, το «μετά τη λύση» μετατράπηκε σε «πριν από τη λύση». Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιοι εξωγενείς παράγοντες θα συμβούλευσαν τον Πρόεδρο να προβεί σ’ αυτό τον πολιτικό ελιγμό για να στριμώξει την ηγεσία της Τουρκίας που εξακοντίζει συνεχείς απειλές ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία στο όνομα της διαφύλαξης των συμφερόντων των τουρκοκυπρίων. Επικροτώ τον διπλωματικό ελιγμό του κ. Δ. Χριστόφια, υπό την προϋπόθεση, ότι δεν θα παραμείνει απλώς μια διακήρυξη αλλά θα συνοδευτεί με συγκεκριμένα πρακτικά βήματα. Ο συγκεκριμένος ελιγμός θα ήταν αχρείαστος αν ο κ. Χριστόφιας έκανε αυτό το βήμα πριν τη μετάβαση του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, αν έθετε το ζήτημα της εξόρυξης υδρογονανθράκων και αερίου στις δικοινοτικές συνομιλίες. Αντί δηλαδή να τρέχει πίσω από τα γεγονότα, τα οποία τον εξαναγκάζουν σε διπλωματικούς ελιγμούς, να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά. Στις δικοινοτικές συνομιλίες θα μπορούσε να θέσει το θέμα προς συζήτηση θέτοντας και συγκεκριμένες προτάσεις, όπως: α) συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου με τη σύσταση δικοινοτικής εταιρείας, β) η εταιρεία θα είχε αρμοδιότητα να διεξάγει γεωτρήσεις στα χωρικά ύδατα της Κύπρου, (Βορρά, Νότο, Δύση, Ανατολή) αλλά και στην αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της πατρίδας μας, γ) να κατοχυρωνόταν όρος, ότι με τη λύση του κυπριακού οι ευθύνες, οι αρμοδιότητες και ο πλούτος που θα αποκτήσει η δικοινοτική εταιρεία να μεταβιβαστούν στο Ομοσπονδιακό κράτος.
Ποιο θα ήταν το όφελος αν ο κ. Χριστόφιας έθετε στο τραπέζι των συζητήσεων τέτοια πολιτική πρόταση και ζητούσε την πιστή εφαρμογή της κάτω από την εποπτεία του ΟΗΕ: α) η ένταση που σήμερα έχει δημιουργηθεί στην περιοχή μας δεν θα υπήρχε, β) ο ηγέτης των τ/κ κ. Έρογλου θα βρισκόταν σε δύσκολη θέση να αρνηθεί τέτοια συνεργασία, επειδή θα αντιμετώπιζε τη συνολική επίκριση από τους τουρκοκυπρίους, που δεν θα κατοχύρωνε τα οικονομικά τους συμφέροντα σε μια λογική πρόταση όπου όλοι έχουν ευθύνες και υποχρεώσεις, γ) οι δυο κοινότητες θα προχωρούσαν σε ειρηνική συνεκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου χωρίς προστριβές και αντιπαράθεση και αντίθετα με ότι συμβαίνει σήμερα θα δημιουργούσαν κλίμα αμοιβαιότητας συμφερόντων που θα επηρέαζε θετικά την ειρηνική συμβίωση των κοινοτήτων και την καλλιέργεια εμπιστοσύνης, δ) η ελληνοκυπριακή κοινότητα θα βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό την τουρκοκυπριακή κοινότητα να απαλλαγεί από την πολιτική εποπτεία και την οικονομική κυρίως εξάρτηση από την Τουρκία, ε) οι έρευνες θα διεξάγονταν σε όλο το θαλάσσιο χώρο που περιβάλλει την Κύπρο και η Τουρκία δεν θα μπορούσε να επικαλεστεί τα συμφέροντα των τ/κ για να εμποδίσει τις έρευνες. Με άλλα λόγια, παρόλο που το κυπριακό πρόβλημα θα συνέχιζε να υπάρχει, οι δυο κοινότητες θα υπεράσπιζαν το κοινό οικονομικό τους συμφέρον και αυτό θα δημιουργούσε ευνοϊκές συνθήκες για επίλυση του προβλήματος. Δυστυχώς, ο κ. Χριστόφιας ενήργησε, όπως πάντα ενεργεί, χωρίς προβληματισμό και μελέτη των παραμέτρων που μπορούν να δημιουργηθούν από τη δήλωση του, η οποία όσο κι’ αν φαίνεται ή ακόμη κι’ αν είναι ορθή, δεν έγινε με τον ορθό τρόπο και την ώρα που έπρεπε να γίνει. Βέβαια δεν είναι ποτέ αργά, μπορούν να γίνουν διορθωτικές κινήσεις, αν πράγματι εννοεί αυτά που είπε και δεν αποτελούν απλώς ένα διπλωματικό ελιγμό, ο οποίος, αν δεν συνοδευτεί με συγκεκριμένες ενέργειες, είναι δυνατόν να μετατραπεί σε μπούμεραγκ και να ανατραπεί η διεθνής θετική εικόνα που έχει δημιουργηθεί.
Είναι βέβαιο ότι τα μικρά κόμματα θα διαφωνήσουν έντονα. Ήδη έχουν ντυθεί τη φουστανέλα, αναπέταξαν τα φλάμπουρα και ο λόγος τους υπερχειλισμένος από εθνικισμό καταδικάζει κάθε ιδέα συμβιβασμού. Συμπεριφέρονται ως νέοι σεΐχηδες της περιοχής, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις αντικειμενικές πραγματικότητες και τα πολιτικο-γεωγραφικά μεγέθη. Δεν γνωρίζω πως η ηγεσία του ΔΗΣΥ θα συμπεριφερθεί. Προς το παρόν τηρεί χαμηλούς τόνους και κυρίως επικρίνει την πρόταση Χριστόφια επειδή δεν είναι ολοκληρωμένη, αλλά αποτελεί μια προσφορά προς την τουρκοκυπριακή κοινότητα χωρίς να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης όλων των παραμέτρων του συγκεκριμένου ζητήματος.
Είναι γι’ αυτό που υποστηρίζω, ότι ο Πρόεδρος πρέπει να ενεργεί ως Πρόεδρος, να καταργήσει το τριτοκοσμικό φαινόμενο του «εθνικού συμβουλίου, να αναλάβει ο ίδιος τις ευθύνες της πολιτικής διαχείρισης του κυπριακού, να ενημερώνει και να ακούει τις απόψεις των ηγετών των κομμάτων σε τακτικές διμερείς επαφές. Αν ο Πρόεδρος βλέπει μόνο προς τις εκλογές του Φεβρουαρίου του 2013, είμαι βέβαιος ότι ο διπλωματικός ελιγμός ως ορθή πολιτική θα χαθεί στη δίνη των προεκλογικών σκοπιμοτήτων, των κομματικών συμμαχιών και παζαρεμάτων με τελικό αποτέλεσμα την επιβεβαίωση της διχοτόμησης της Κύπρου. Και ο σημερινός πρόεδρος, προς απογοήτευση όλων των Κυπρίων και όχι μόνο όσων τον εμπιστεύτηκαν με τη ψήφο τους, θα μετατραπεί από πρόεδρος λύσης σε πρόεδρο της διχοτόμησης και της τουρκοποίησης της Κύπρου.

29/9/2011
ΠΟΛΙΤΗΣ

------------------------------

Το πιο πάνω άρθρο μεταφράστηκε από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Ανατολικής Μεσογείου Μπεκίρ Αζκίν. Δημοσιεύτηκε την Κυριακή 2/10/2011 στην αριστερή εφημερίδα Havadis, με τα ακόλουθα σχόλια:

A war of oil and natural gas is continuing at the Cypriot media.

As soon as the gas smell came from under the sea, people rushed towards it in a similar manner as the gold rush in the past. Moreover screaming “My dear god, all to me and nothing to others”.
Meanwhile there are those who approach to the subject with wisdom. My old friend Kyriakos Djambazis is one of them. I would like to publish at my column today his last week’s article “Should the income be shared before the solution or after?” The main aim of publishing his article is to show/prove that there are Greek Cypriots who think of and mean well for the Turkish Cypriots. Here is the translation of the article:
……………………………
To write such an article for a Turkish Cypriot is as easy as going to the bakery’s to buy a warm bread. But if you are a Greek Cypriot, my god, you need a brave heart.

Bekir Azgın

Κοσμήτορας της Δημοσιογραφικής Σχολής του Πανεπιστημίου

Ανατολικής Μεσογείου (Αμμόχωστος)