Οι ηγέτες μας διαβεβαίωναν ότι έχουν κοινό όραμα και ότι θα επιλύσουν το πρόβλημα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όταν ακούστηκε η πρώτη αφήγηση του διαπιστώθηκε ότι η αμοιβαιότητα για το κοινό όραμα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μόλις αντιμετώπισαν το πρώτο πρόβλημα, κάτω από την πίεση των εθνικιστικών δυνάμεων, το όραμα αμφισβητήθηκε, χλευάστηκε και στη θέση του εμφανίστηκε η διαφωνία, οι κόκκινες γραμμές και ενδυναμώθηκε ο υποβόσκων εθνικιστικός λόγος.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να οδηγηθεί οιονδήποτε πρόβλημα στη ρύθμιση του είναι η αμοιβαιότητα συμβιβασμών. Αν η μια πλευρά θεωρεί ότι η δική της πρόταση είναι απόλυτα ορθή, τότε, εκμηδενίζεται οιαδήποτε περίπτωση ρύθμισης του προβλήματος. Τα μέρη ή οι πλευρές θα πρέπει να βρίσκονται στην ίδια γραμμή του τραπεζιού και να διαβουλεύονται με κάθε ειλικρίνεια, ώστε να προσπαθούν να βρουν λύσεις των προβλημάτων και όχι ποιος ή ποια πλευρά θα «νικήσει» ή θα «ξεγελάσει» την άλλη και να κατοχυρώσει για τον εαυτό της περισσότερα
δικαιώματα, αρμοδιότητες ή προνόμια. Μόνο οι ορθολογιστικές διευθετήσεις είναι αυτές που διαρκούν σε βάθος χρόνου. Τα «όχι» και τα «δεν» δεν μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη συμβιβασμού.
Αν οι ηγέτες των δυο κοινοτήτων επιθυμούν λύση και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν είναι αναγκαίο να αλλάξουν και συμπεριφορά και λόγο, αποτελώντας παράδειγμα για τους ίδιους τους πολίτες. Αν οι ηγέτες θυμώνουν και υποβλέπονται, τότε, κάθε προσπάθεια που καταβάλλεται για αλληλοκατανόηση ανάμεσα στους πολίτες παγώνει. Και ο εθνικισμός θεριεύει. Αυτά πρέπει να έχουν υπόψη τους και ο Αναστασιάδης και ο Ακκιντζή.
ΠΟΛΙΤΗΣ 21/10/2015
*σημαίνει «Με δυο λόγια»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου