30 Σεπ 2015

Λύση: τι θα γίνει με την Κυπριακή Δημοκρατία;

Όλοι ισχυρίζονται ότι επιθυμούν λύση του κυπριακού. Όμως κάποιοι υποβάλλουν τέτοια ερωτήματα, που προδιαθέτουν τους αναγνώστες τους να απορρίψουν οποιαδήποτε ρύθμιση. Λένε: «Εμείς θέλουμε μια διευθέτηση που θα ισχυροποιεί την Κυπριακή Δημοκρατία και όχι να τη διαλύει, επειδή διάλυση του κυπριακού κράτους θα οδηγήσει στην τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου».
Ύστερα από αρκετές περιπέτειες που κράτησαν μισό αιώνα, σήμερα έχει ανοίξει ένα παράθυρο ελπίδας για επανένωση της κυπριακής κοινωνίας, αλλά και του κράτους. Η βάση εξεύρεσης της διευθέτησης είναι η αναδιαμόρφωση της δομής του κυπριακού κράτους με τη συμβολή και των δυο κοινοτήτων και από ενιαίο κράτος να μετατραπεί σε ομοσπονδιακό. Δεν είναι εύκολη υπόθεση μετά από μισό αιώνα αυτοδιοίκησης της κάθε περιοχής. Μεγάλωσαν γενεές, νέοι άνθρωποι βρίσκονται στην πολιτική της χώρας που διαμόρφωσαν τις δικές τους αντιλήψεις μέσα από την πολιτική δράση εντός της κοινότητάς τους.
Δυο νέοι ηγέτες, οι κ.κ. Αναστασιάδης και Ακκιντζί, που έχουν για όραμά τους τη διαφύλαξη της ενότητας της χώρας και την ευημερία των πολιτών της, αναζητούν ρυθμίσεις που θα επανενώσουν το κυπριακό κράτος. Οι εμπειρίες του παρελθόντος, τους διδάσκουν ότι, καμιά από τις δυο κοινότητες δεν μπορεί να επιβιώσει ή να ευημερήσει ξεχωριστά. Για να επιτευχθεί η επανένωση απαιτούνται γενναίες αποφάσεις για να ανατραπούν ιστορικά αφηγήματα που δημιουργήθηκαν από τις εξτρεμιστικές δράσεις των ακραίων εθνικιστών και στις δυο κοινότητες και να απαλλαγούν από το δίδυμο της νίκης/ήττας.
Ο τρόπος με τον οποίο θα απαντηθεί το ερώτημα «τι θα γίνει με την «Κυπριακή Δημοκρατία;», θα δείξει πόσο έτοιμες είναι πολιτικές ηγεσίες και πολιτικοί ηγέτες για συμβιβασμό για  αναδιαμόρφωση του διαιρεμένου κράτους. Πηγαίνοντας πίσω στις ρίζες του προβλήματος, δηλαδή στο πρόβλημα του κυπριακού κράτους, υποβάλλεται η ανάγκη για μια νέα συμφωνία που αφορά τη μορφή του κράτους και όχι την ίδια την ύπαρξη του. Σήμερα δεν τίθεται αίτημα ούτε ένωσης ούτε διχοτόμησης, αλλά μορφής κράτους. Και επειδή η μορφή κράτους αποτελεί πολιτικό πρόβλημα, συνεπακόλουθα βρίσκεται και στο κέντρο των πολιτικών συζητήσεων.
Πολιτικοί και πολιτικά κόμματα που επιθυμούν τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας αντιδρούν στη δημιουργία ομοσπονδιακού κράτους. Το μείζον γι’ αυτούς: να παραμείνει η Κυπριακή Δημοκρατία ως έχει σήμερα, αλλά αποφεύγουν να πουν ότι ως πλειοψηφία οι Ελληνοκύπριοι θα αποφασίζουν χωρίς τη συγκατάθεση της Τ/κ κοινότητας, επειδή αριθμητικά είναι μικρότερη άρα μειοψηφία και η μειοψηφία θα πρέπει να υποτάσσεται στην πλειοψηφία. Επιθυμούν δηλαδή την απόλυτη κυριαρχία της ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας. Γι αυτό χαρακτηρίζουν την Ομοσπονδία ρατσιστικό καθεστώς ή προβάλλουν το σύνθημα «ένα άνθρωπος, μια ψήφος». Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα εντάσσουν και τη μετεξέλιξη, δηλαδή να αποφασίσει η σημερινή Κυπριακή Δημοκρατία που βρίσκεται κάτω από τον απόλυτο έλεγχο της ελληνοκυπριακής κοινότητας για τη μορφή της ομοσπονδίας που θα εκχωρηθεί στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Αυτή η ερμηνεία της μετεξέλιξης και της ψήφου τους βολεύει, αλλά αποφεύγουν να αναφέρουν ότι σε εθνικές διενέξεις, η αριθμητική δεν διαδραματίζει κανένα απολύτως ρόλο. Δημοκρατία βέβαια, δεν σημαίνει καταπίεση και ετσιθελισμός, στοιχεία που χαρακτηρίζουν περισσότερο δικτατορίες ολοκληρωτικά καθεστώτα. Καν αν θα καταπιέζεται η τ/κ κοινότητα, συνεπακόλουθα θα καταπιέζεται και η ελληνοκυπριακή. Δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και δημοκρατικές διαδικασίες σε ένα μέλος και στο άλλο να επικρατούν συνθήκες επιβολής και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Για να προχωρήσει η κυπριακή κοινωνία στην επίλυση του προβλήματος είναι ζωτικά αναγκαίο να αποδεχθεί την εγκαθίδρυση δυο ισότιμων ομόσπονδων κρατών, ενός ελληνοκυπριακού και ενός τουρκοκυπριακού. Η ομοσπονδιακή εξουσία θα ελέγχει ολόκληρο το έδαφος του κράτους και οι αποφάσεις των ομοσπονδιακών του οργάνων θα είναι υποχρεωτικές για τα ομόσπονδα κράτη/μέλη του. Αυτό σημαίνει μετεξέλιξη του κυπριακού κράτους, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, από το σύνολο του κυπριακού λαού. Όσοι ισχυρίζονται ότι η μορφή της δικοινοτικής ομοσπονδίας εγκαθιδρύει «τρικεφαλικό» κράτος θα τους υποδείξω ότι υπάρχουν ομοσπονδίες με περισσότερα «κεφάλια» αλλά επειδή αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να αναπτυχθούν και να ευημερήσουν, λειτουργούν το ομοσπονδιακό τους κράτος χωρίς προβλήματα. Αυτοί που υποστηρίζουν τέτοια άποψη είτε δεν γνωρίζουν πως δομούνται τα ομοσπονδιακά κράτη και πως λειτουργούν είτε λαϊκίζουν για να υποσκάψουν οποιαδήποτε ρύθμιση του κυπριακού προβλήματος.
Όσον αφορά το όνομα και τα σύμβολα του ομοσπονδιακού κράτους, θεωρητικά μιλώντας, θα μπορούσαν να παραμείνουν τα ίδια που διαθέτει η Κυπριακή Δημοκρατία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κράτος δεν θα είναι ομοσπονδιακό. Υπάρχουν ομοσπονδιακά κράτη που στην ονομασία τους δεν αναφέρεται η λέξη «Ομοσπονδία». Για παράδειγμα η Ινδία, η οποία είναι ομοσπονδιακό κράτος με 27 κράτη/μέλη και 9 ομοσπονδιακά εδάφη, ονομάζεται Δημοκρατία της Ινδίας. Το ίδιο και χώρες της Λατινικής Αμερικής. Επειδή όμως, οι Κύπριοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στους συμβολισμούς, που πολλές φορές επισκιάζουν την ουσία των πραγμάτων, μπορούν να προβούν σ’ αυτές τις αλλαγές, που είναι και νόμιμες και επιτρεπτές. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό και αποδεκτό από την μέχρι σήμερα κυρίαρχη Ελληνοκυπριακή κοινότητα, διαφορετικά δεν μπορεί καμιά ρύθμιση να επιτευχθεί.  
Carpe dien έλεγαν οι Ρωμαίοι. Σε μας δίνεται η τελευταία ευκαιρία. Ας την αρπάξουμε λοιπόν!


3 σχόλια:

Ιάκωβος Μενίκου είπε...

Μπράβο Κυριάκο
Ιάκωβος

Γ. Πουρτζιαλής είπε...

Δεν εχουμε δικαιωμα να γυρισουμε τη πλατη στην ελπιδα που αναπτερωθηκε απο τον προεδρο αναστασιαδη κ τον ηγετη των τουρκοκυπριων ακκιντζη. Το παραθυρο της λυσης εχει ανοιξει διαπλατα κ ο αερας της επιστροφης ερχεται δροσερος στα προσωπα μας. Δεν θα επιτρεψουμε αυτη τη φορα σε κανενα να μας εξαπατησει με κλαψες κ ευχολογια για ευρωπαικες λυσεις. Θελουμε λυση, ετοιμαζομαστε για την επιστροφη.

Μιράντα Παναγίδου είπε...

Κατανοητό απλά γραμμένο, ας το διαβάσουν συγκεκριμένα άτομα, τουλάχιστο αυτοί που κάθε μέρα είναι στα ΜΜΕ που τόσον αγαπούν να μάθουν να εκφράζονται χωρίς να περιπλέκουν (εσκεμμένα ίσως) την ΔΔΟ με . Επίσης ας το διαβάσουν δημοσιογράφοι, οι οποίοι παρασύρονται από τις προσωπικές τους παραπλανούν τους τηλεθεατές και θελημένα ή άθελα τους μοιάζουν σαν να προπαγανδίζουν υπέρ τους οποίους παράλληλα . Με άλλα λόγια .