Για μια διευρυμένη Διάσκεψη

Δεν μπορώ να προβλέψω τι θα πει ο ΓΓ του ΟΗΕ στους ηγέτες των δυο κοινοτήτων. Δεν νομίζω, όμως, ότι θα περιοριστεί απλά και μόνον σε παραινέσεις για επιτάχυνση των συνομιλιών. Αυτό το έκανε με διάφορες δηλώσεις και επιστολές στο παρελθόν. Θεωρώ, ότι θα εισηγηθεί ριζοσπαστικές λύσεις για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι δυο ηγέτες και ακόμη ταλανίζονται σε άκαρπες συζητήσεις. Ο ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας θα πρέπει να είναι έτοιμος να απαντήσει όχι μόνο σε προτάσεις του ΓΓ του ΟΗΕ, αλλά και αν ο ίδιος ο ΓΓ δεν προχωρήσει σε εισηγήσεις να θέσει ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας συγκεκριμένες προτάσεις για άρση του αδιεξόδου και επιτάχυνση των συνομιλιών, έτσι που μέχρι το τέλος του χρόνου να ανατείλει το φως της επίλυσης του προβλήματος.
Τα χρονοδιαγράμματα και η επιδιαιτησία έχουν δαιμονοποιηθεί από τον κ. Χριστόφια και μια μερίδα των πολιτικών ηγετών με τους οποίους συνεργάζεται. Θεωρώ, όμως, ότι θα πρέπει να αφήσει κατά μέρος αυτή την προσέγγιση και να προωθήσει την πρόταση για διευρυμένες συνομιλίες χωρίς να θέτει το ζήτημα των χρονοδιαγραμμάτων και της επιδιαιτησίας. Όπως και τώρα που θα συμμετάσχει στην τριμερή. Οι διευρυμένες συνομιλίες πιστεύω, ότι είναι ο μηχανισμός που θα μας οδηγήσει το ταχύτερο δυνατό στη διευθέτηση του προβλήματός μας. Είναι δυνατόν ο Πρόεδρος και οι δυνάμεις που τον υποστηρίζουν δυνατόν να θέσουν θέμα συμμετοχών, θα έλεγα να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της ρωσικής πρότασης για το πρόβλημα της Μολδαβίας. Ως γνωστό η Μολδαβία αντιμετωπίζει το ίδιο με μας πρόβλημα, υπάρχει από τη μια το νόμιμο κράτος και από την άλλη ένα άλλο ψευδοκράτος, που υποστηρίζεται από τη Ρωσική Κυβέρνηση και στο έδαφός του διατηρεί ρωσικά στρατεύματα. Στην πρόσφατη επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου κ. Δ. Μετβέγιεβ στην Ευρώπη, όπου συναντήθηκε με την Πρόεδρο της Γαλλία και την πρωθυπουργό της Γερμανίας, υποσχέθηκε να αποσύρει τα ρωσικά στρατεύματα από τη Μολδαβία και να βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος. Ο Ρώσος Πρόεδρος εισηγήθηκε, την σύγκλιση διευρυμένης διάσκεψης και στην οποία να λάβουν μέρος οι εγγυήτριες δυνάμεις της Μολδαβίας, που είναι η Ρωσία και η Ουκρανία, οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές, ο μεσολαβητής και η Ρουμανία ως άμεσο ενδιαφερόμενο μέρος –θέση που πρώτη φορά προβάλλεται από τη Ρωσία, ενώ προηγουμένως απέρριπτε ασυζήτητα τη συμμετοχή της. Επίσης πρότεινε την παρουσία ως παρατηρητών εκπροσώπων της ΕΕ και του ΟΑΣΕ. Στην περίπτωση της Κύπρου, ο ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας μπορεί να εισηγηθεί την συμμετοχή των εγγυητριών δυνάμεων, πέρα από τους εκπροσώπους των κοινοτήτων, και την παρουσία εκπροσώπων της Ρωσίας και των ΗΠΑ.
Γιατί κάνω αυτή την πρόταση: έχω ακούσει πολλές φορές τον κ. Χριστόφια, αλλά και ηγέτες του ΑΚΕΛ να διατυπώνουν την ακόλουθη άποψη: «ας μας δοκιμάσουν, και θα εκπλαγούν» υπονοώντας ότι η ε/κ κοινότητα είναι έτοιμη να κάνει σοβαρά βήματα προς την κατεύθυνση της λύσης. Προτείνω, λοιπόν, αντιστροφή της πρότασης: αντί να περιμένουμε να μας δοκιμάσουν, να προχωρήσουμε εμείς, να βρεθούμε ένα βήμα μπροστά, αντί να ακολουθούμε. Επειδή όταν δηλώνεις, ότι αναμένεις, σημαίνει ότι βρίσκεσαι σε άμυνα, είσαι ένα βήμα πίσω από τους άλλους και ειδικά από την Τουρκία που επιμένει στην άμεση ρύθμιση του προβλήματος. Ενώ αν προβάλουμε εμείς τις διευρυμένες συνομιλίες, αν τους δοκιμάσει η πλευρά μας, θα θέσουμε την Τουρκία ενώπιον των ευθυνών της, με τις αποφάσεις που είναι υποχρεωμένη να λάβει, αλλά και τον διεθνή παράγοντα.
Παραμένει, βέβαια ο χειρισμός των συνεργατών του στη σημερινή κυβέρνηση: με την αποδοχή διευρυμένων συνομιλιών, το σίγουρο είναι ότι το ΔΗΚΟ θα αποχωρήσει από την Κυβέρνηση. Ο Πρόεδρος θα πρέπει να διορίσει για μέλη της κυβέρνησης του, προσωπικότητες ευρείας αποδοχής που έχουν ταχθεί υπέρ της λύσης, ανεξάρτητα αν τον είχαν υποστηρίξει ή όχι στις προεδρικές εκλογές, χωρίς βέβαια να υποτιμάται η συμμετοχή του κόμματος από το οποίο προέρχεται ο Πρόεδρος. Παράλληλα να αποταθεί στην κοινωνία των πολιτών, να εξηγήσει τη νέα τακτική και τις προοπτικές που διανοίγονται με την επίλυση του προβλήματος. Ο Πρόεδρος κ. Δ. Χριστόφιας, αν πράγματι έχει αντιληφθεί που έχει οδηγηθεί το κυπριακό, θα πρέπει να αναστοχαστεί τη συνολική πολιτική που ακολουθεί μέχρι σήμερα. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική του.

Κυριάκος Τζιαμπάζης
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ 3/11/2010