Για μια "ανοχύρωτη" πολιτεία

Μου είναι αδύνατο να φανταστώ τι θα πει ο κ. Δ. Χριστόφιας στην ομιλία του ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των κρατών-μελών του ΟΗΕ. Οι δυο προηγούμενες ομιλίες του δεν περιείχαν ουσιαστικές προτάσεις, στην τελευταία μάλιστα μίλησε περί ευρείας αυτονομίας των τουρκοκυπρίων, γεγονός που δημιούργησε ερωτηματικά προς τη διεθνή κοινότητα. Θέλω να πιστεύω, ότι η νέα του ομιλία θα είναι δημιουργική και θα φέρει το πρόβλημα πιο κοντά στη λύση του. Το βήμα της Γενικής Συνέλευσης δεν είναι ο χώρος, όπου θα πρέπει να γίνεται αρένα αντιπαράθεσης, αλλά δημιουργικής ειρηνικής πολιτικής. Τέτοια τακτική ανήκει στο παρελθόν, σε εποχές ψυχρού πολέμου. Το κυπριακό δεν είναι άγνωστο στη διεθνή κοινότητα. Από το Δεκέμβρη του 1963 που τόσο το Συμβούλιο Ασφαλείας όσο και η Γενική Συνέλευση ασχολούνται με αυτό. Άλλαξαν από τότε γενεές διπλωματών, αλλά το κυπριακό παραμένει στην ατζέντα της Γενικής Συνέλευσης. Έχουν κουραστεί να ακούν κάθε χρόνο για τις προσπάθειες που καταβάλλονται, αλλά λύση δεν είδαν ούτε και άκουσαν ότι έχει επιτευχθεί.
Θεωρώ, ότι είναι καιρός ο Πρόεδρος να προβεί σε βήματα τα οποία θα δημιουργήσουν βασικές ελπίδες για να πραγματοποιηθούν βήματα προς την επίτευξη της λύσης. Εδώ και αρκετό καιρό με προβληματίζει η ιδέα της μονόπλευρης αποστρατικοποίησης. Ένα τέτοιο βήμα, θεωρώ ότι θα δημιουργήσει ένα άλλο «αέρα», μια άλλη πολιτική ατμόσφαιρα. Η Κύπρος δεν απειλείται με πλήρη κατάληψη. Η σημερινή κυβέρνηση της Τουρκίας προσανατολισμένη προς την Ε.Ε δεν μπορεί να κάνει βήματα κατάληψης ευρωπαϊκού εδάφους. Ούτε το ευρωπαϊκό κλίμα αντέχει τέτοια πολιτική επέκτασης. Δυνατόν κάποιος να αντιτάξει, ότι τα κράτη-μέλη της Ε.Ε δεν θα ενδιαφερθούν, επειδή υπάρχουν μεγαλύτερα οικονομικά συμφέροντα σε σχέση με τη μικρή αγορά της Κύπρου. Όμως το πολιτικό παιχνίδι σ’ αυτή την περίπτωση δεν παίζεται με αυτούς τους όρους. Ο πρόεδρος κ. Χριστόφιας θα πρέπει να ενημερώσει τους εταίρους μας στην Ε.Ε, ότι προτίθεται να διακηρύξει από του βήματος της Γ.Σ. του ΟΗΕ τον μονομερή αφοπλισμό του Κυπριακού κράτους και να ζητήσει την πολιτική τους κάλυψη.
Ο μονομερής αφοπλισμός της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν θα πρέπει να είναι απλώς μια διακήρυξη, αλλά να πραγματοποιηθεί σε σύντομο και τακτό χρονικό διάστημα. Η εφαρμογή του μονομερούς αφοπλισμού πέρα από τις διεθνής θετικές επιπτώσεις που θα έχει στο κυπριακό πρόβλημα, θα έχει και θετικές επιπτώσεις εσωτερικά. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η διάλυση της «Εθνικής Φρουράς», το σταμάτημα των εξοπλισμών, θα έχουν θετικές οικονομικές επιπτώσεις, θα εξοικονομηθούν τεράστια ποσά που θα τονώσουν την οικονομία της χώρας μας. Πέρα από τον οικονομικό τομέα, θα υπάρξουν θετικές κοινωνικές επιπτώσεις. Οι νέοι μας θα κερδίσουν δυο χρόνια σπουδών, θα μπαίνουν στα πανεπιστήμια αμέσως μετά την αποφοίτησή τους από τη μέση εκπαίδευση και θα εισέρχονται νωρίτερα στην παραγωγική εργασία. Τα νοικοκυριά θα εξοικονομήσουν τεράστια έξοδα που δαπανούν για τη συντήρηση των παιδιών τους όταν ντύνονται στο χακί και σπαταλούν άδικα το χρόνο τους κλεισμένοι σε στρατόπεδα και ξενυχτώντας στα φυλάκια αντιπαράταξης. Δεν είναι λίγοι οι φαντάροι που έχασαν τη ζωή τους τις πρωινές ώρες σε ταξίδι επιστροφής στο στρατόπεδό τους.
Θέλω να πιστεύω, ότι όλα αυτά θα προβληματίσουν τον Πρόεδρο κ. Χριστόφια. Ότι φέτος δεν θα σταθεί στο βήμα για να δεχτεί το χαιρετισμό ενός στρατού που το μόνο που κατάφερε στη 46χρονη ιστορία του ήταν να διεκπεραιώσει με επιτυχία το πραξικόπημα της 15 Ιουλίου 1974 και με την πράξη του να φέρει την Τουρκία στην Κύπρο. Ο μονομερής αφοπλισμός μόνο θετικά μπορεί να μας δώσει. Τα χειρότερα τα βιώσαμε.

Κυριάκος Τζιαμπάζης
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ 21/09/2010