Η
Κύπρος οδηγήθηκε στα βαθιά νερά της δικής της ΑΟΖ. Το πώς θα βγει από αυτό το
αδιέξοδο, να σωθεί με τα ελάχιστα τραύματα και χωρίς να πνιγεί, αυτό δεν μπορεί
να το πει κανείς. Κι αυτό, επειδή οι ίδιοι που οδήγησαν την Κύπρο σ’ αυτό το
απύθμενο πέλαγος, δεν έχουν προνοήσει ή δεν γνωρίζουν πώς να οδηγήσουν την
Κύπρο σε απάνεμο λιμάνι. Βρίσκονται τώρα σε αδιέξοδο. Θα πρέπει να παραδεχθούν
ότι απέτυχαν σ’ αυτό το παιχνίδι που είχαν στήσει ή που τους έστησαν και σαν
μωρές παρθένες μπήκαν σ’ αυτό. Στην Κύπρο, βέβαια, κανείς δεν απολογείται και
κανένας δεν αναγνωρίζει τα λάθη του, ειδικά για το κυπριακό πρόβλημα. Υπάρχει ο
εύκολος δρόμος της μεταφόρτωσης του προβλήματος στους «σεσημασμένους» εχθρούς
της χώρας μας. Αυτό γινόταν και αυτό γίνεται μέχρι σήμερα.
Ο
κ. Ν. Αναστασιάδης σε συγχορδία με τον κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος αναζητεί από
κάπου να πιαστεί για να σώσει το κόμμα τους στις επερχόμενες εκλογές, παίζουν
με τη φωτιά, αναπετούν τα λάβαρα του «πατριωτισμού», πιστεύοντας ότι θα τα
καταφέρουν να επιπλεύσουν. Όμως, ο κ. Α. Σαμαράς αντιμετωπίζει ένα ουσιαστικό
πρόβλημα που συνίσταται στο εξής: πως θα διαχειριστεί τον πρωθυπουργό της
Τουρκίας κ. Νταβούτογλου, όταν θα τον επισκεφθεί στην Αθήνα και περίπου θα του αναφέρει:
«Οι μητέρες πατρίδες κ. Σαμαρά έχουν υποχρέωση και καθήκον να βοηθήσουν τα
παιδιά τους να τα βρουν. Αυτό είναι προς το συμφέρον όλων μας. Γι’ αυτό, πες στον κ. Αναστασιάδη να
επιστρέψει στο τραπέζι των συνομιλιών, να συζητήσουν με τον κ. Έρογλου όχι μόνο
τη δομή του ομοσπονδιακού κράτους αλλά και το ζήτημα των υδρογονανθράκων, όπως
το συζήτησαν κάτω από άλλες συνθήκες, ο Ταλάτ και ο Χριστόφιας. Τότε όμως το
θέμα βρισκόταν στα σπάργανα του, τώρα ο κ. Αναστασιάδης θέλει να δεσμεύσει το
ομοσπονδιακό κράτος με αποφάσεις που λαμβάνει ο ίδιος και ο κακός του σύμβουλος
κ. Κασουλίδης, προσπαθώντας να δημιουργήσουν τετελεσμένα που δεν θα μπορούν να
ανατραπούν. Αν συγκατατεθεί ο κ. Αναστασιάδης θα αποσύρω τη NAVTEX. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να
ενδυναμώσουμε τη βοήθειά μας προς τα παιδιά μας, να τα ξαναφτιάξουν το
συντομότερο δυνατόν. Διαφορετικά το μέλλον των Κυπρίων είναι ζοφερό». Αυτά που
αναφέρω δεν είναι αυτούσια τα λόγια του, είναι συμφραζόμενα από τις διάφορες
δηλώσεις που έκανε όταν ξέσπασε η κρίση για το θέμα της ΑΟΖ.
Ο
Σαμαράς, λοιπόν, βρίσκεται σ’ ένα τρομερό δίλημμα: αν αποδεχθεί την πρόταση
Νταβούτογλου, η δημοτικότητα του θα πέσει κατακόρυφα και θα χάσει όχι μόνο τις
εκλογές, αλλά και την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, επειδή έχει αναπτύξει μια
ρητορική πατριωτισμού, που τώρα είναι υποχρεωμένος να τη συμμαζέψει. Το
πολιτικό κλίμα που ο ίδιος καλλιέργησε, θεωρώντας ότι θα του αύξανε τα εκλογικά
του ποσοστά, στρέφεται εναντίον του, μετατρέπεται σε πολιτικό μπούμερανγκ. Τι
θα πει στους Κυπρίους που τους μιλούσε για «ομπρέλες», που «ένωνε τα ύδατα
μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου» και τώρα θα υποχρεωθεί να κλείσει τις ομπρέλες κι ας
βραχούν οι Κύπριοι; Θα πει του Νταβούτογλου: «Ξέρεις αγαπητέ συνάδελφε, έχουμε
δεσμευτεί με την Αίγυπτο και σύντομα με το Ισραήλ και δεν μπορώ να αποσύρω
τίποτα απ’ όσα μου προτείνεις»; Κι αν ο Νταβούτογλου του απαντήσει με εκείνο το
ύφος με το απροσδιόριστο χαμόγελο στα χείλη, «τότε πρέπει να αποδεχτούμε τα
τετελεσμένα, να διαμοιράσουμε το έδαφος της Κύπρου, η νεκρή ζώνη θα μας ανήκει
γιατί είναι ζωτικός χώρος για την αυξητική τάση του πληθυσμού της ΤΔΒΚ, να
μοιράσουμε τα χωρικά ύδατα, την αιγιαλίτιδα ζώνη και την ΑΟΖ, τον εναέριο χώρο
και ότι άλλο διαμοιράζεται. Να ξεγράψουν οι Κύπριοι την επιστροφή προσφύγων και
την πόλη των Βαρωσίων. Πρέπει να κάνουμε μια δίκαιη μοιρασιά. Μπορούν να
επιβιώσουν δυο κράτη σ’ αυτό το νησί, ήδη συνυπάρχουν από το 1964, τότε που
εσείς ζητούσατε ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα».
Μπορεί
κάποιος να ισχυριστεί ότι όλα αυτά τα οποία γράφω είναι φανταστικά σενάρια. Όμως
για τον κ. Σαμαρά και τους πολιτικούς της Κύπρου και εννοώ τους ηγέτες και
ηγεσίες όλων των κυπριακών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων ελληνικών,
η υλοποίηση των συμφωνιών Κύπρου-Αιγύπτου-Ελλάδας, όπως κι αυτές που θα
υπογράψει η Κύπρος και η Ελλάδα με το Ισραήλ θα υλοποιηθούν και στο σύντομο
μέλλον θα έχουμε και αγωγό που θα κατευθύνεται είτε προς την Ελλάδα είτε προς
την Αίγυπτο!
Ποια
είναι τα φανταστικά ή πραγματικά σενάρια, η ζωή θα τα επαληθεύσει. Όμως
φαινόμενα υπάρχουν και ότι σχεδιάστηκε από τους ηγέτες της Κύπρου και με συμμετοχή
του κ. Σαμαρά, στο σύντομο μέλλον θα ανατραπούν, επειδή ούτε η Ελλάδα μπορεί να
κάνει «μανούβρες» και «ναυμαχίες», ούτε η κυβέρνηση Αναστασιάδη μπορεί να
αντιδράσει στις τουρκικές ενέργειες. Η κατάρρευση της πολιτικής που
ακολουθείται από τον κ. Αναστασιάδη, θα είναι και κατάρρευση της πολιτικής όλων
των κομμάτων, από τον ΔΗΣΥ μέχρι το
ΑΚΕΛ. Θα μας πουν βέβαια, ότι φταίνε οι ΗΠΑ – ο προαιώνιος εχθρός των
αγωνιζομένων λαών, - η Βρετανία, – «ο κακός δαίμονας» της Κύπρου κατά των Δ.
Χριστόφια, - η Γραμματεία του ΟΗΕ που είναι ο εντολοδόχος των ιμπεριαλιστικών
δυνάμεων, η Ευρωπαϊκή Ένωση που αρνείται να εφαρμόσει τις ευρωπαϊκές αξίες και
την αλληλεγγύη προς τα μέλη της και πολλά άλλα. Δηλαδή θα φορτώσουν όλες τις
ευθύνες στην υφήλιο και οι ίδιοι θα συνεχίσουν τη ρητορεία περί «δικαίων του
κυπριακού λαού», χωρίς να διασαφηνίζουν ότι εννοούν τα συμφέροντα της
Ελληνοκυπριακής κοινότητας.
Θα
επαναλάβω την ιστορία που έγραψα σε ένα προηγούμενο άρθρο μου. Το 1956 ο
Μακάριος είχε συμφωνήσει σε προτάσεις που έγιναν για διευθέτηση του κυπριακού, από
τη Βρετανία και έφτασε στην Κύπρο ο υπουργός αποικιών Λέννοξ Μπόυντ για να
υπογράψουν τα συμφωνηθέντα. Ο Μακάριος όμως, το προηγούμενο βράδυ είπε στον
Γρίβα να βάλει «πομοπούες» για να τον πιέσει για περαιτέρω υποχωρήσεις. Όταν το
πρωί ο «εθνάρχης» πήγε στο καθορισμένο ραντεβού, ο Λέννοξ Μπόυντ του έδειξε την
πόρτα λέγοντας του: «Πήγαινε στο καλό και είθε ο Θεός να σώσει το λαό σου». Δεν
γνωρίζω αν ο Νταβούτογλου, είναι γνώστης αυτής της συνάντησης και τα λόγια τα
οποία ειπώθηκαν, γιατί αν είναι, είναι πιθανόν να τα επαναλάβει, με παράκληση προς
τον κ. Σαμαρά, να τα μεταφέρει στον κ. Ν. Αναστασιάδη, αλλά και ως προειδοποίηση
προς τον ίδιο να αφήσει στο περιθώριο τον πατριωτισμό και να κοιτάξει κατάφατσα
τις πραγματικότητες.
Λύσεις
υπάρχουν κι αυτές μπορεί να είναι: 1. Ο κ. Αναστασιάδης να συγκαλέσει κοινή
σύσκεψη των πολιτικών κομμάτων, ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών, να ακούσει
τις απόψεις τους για όλα τα θέματα, να ενεργήσει δηλαδή, ως Πρόεδρος όλων των
Κυπρίων και όχι μόνο των ελληνοκυπρίων. 2. Να επιστρέψει στο τραπέζι των
συνομιλιών, αφήνοντας στο παρελθόν τα «ποτέ» και τα «όχι». Οι υδρογονάνθρακες
είναι πλούτος που ανήκει και στις δυο κοινότητες και μαζί θα πρέπει να αποφασίζουν
για τη διαχείριση τους, και, 3. Να αναπτύξει δράσεις που θα βοηθήσουν την
κοινωνία να αποδεχτεί την επανένωση της χώρας με ομοσπονδιακή μορφή.
Αυτά
είναι αποτελεσματικά και γεφυρωτικά βήματα που πρέπει να γίνουν άμεσα για να
εκτονωθεί η κρίση, να ξεκινήσουν ξανά οι συνομιλίες και τάχιστα να οδηγηθούμε
σε λύση του προβλήματος μας. Κάθε καθυστέρηση σπρώχνει την Κύπρο προς τη
διχοτόμηση.
«Ιδού
η ρόδος» κ.κ Αναστασιάδη και Σαμαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου