 |
| Η εκκλησία του Αγ. Αρτεμίου έξω από το χωριό Αφάνεια |
Την Κυριακή 20
Οκτωβρίου γιορτάζει σύμφωνα με το εκκλησιαστικό ημερολόγιο ο Άγ. Αρτέμων. Η
πρώτη εκκλησία είχε κτιστεί στο Ορνίθι γύρο στον 11ο αιώνα και
αργότερα το 1861 κτίστηκε η εκκλησία στο χωριό Αφάνεια και μεταφέρθηκε εκεί η
εικόνα του. Η εκκλησία εγκαινιάστηκε από τον αρχιεπίσκοπο Σωφρόνιο και το
εικονοστάσι της εκκλησίας κατασκευάστηκε από κάποιον Δαλίτη. Οι εικόνες βέβαια
κλάπηκαν όλες με τον ξεριζωμό του 1974. Μέχρι πρόσφατα υπήρχε ένα κομμάτι από
το εικονοστάσι αλλά τελευταία έχει κλαπεί και αυτό. Η μεσαιωνική εκκλησία του
Αγίου που βρίσκεται στο Ορνίθι έχει τοποθετηθεί, απ’ ότι μου έχει αποκαλύψει ο
φίλος Τάκης Χατζηδημητρίου στον κατάλογο για αναστήλωση.
Αύριο βράδυ παρόλο που δεν είμαι
θρήσκος θα βρεθώ στην εκκλησία του Αγ. Αρτεμίου που βρίσκεται στο δρόμο προς
την Ποταμιά. Όχι για να εκκλησιαστώ αλλά για να συναντήσω παλιούς φίλους και
συγχωριανούς, να θυμηθούμε τα παλιά και το χωριό μας. Θα τους πω και την
πρόταση μου για να γράψω ένα βιβλίο για το χωριό μας. Όχι ένα βιβλίο μόνο για
τους ελληνοκύπριους αλλά και για τους τ/κ του χωριού μας. Κάποιοι βέβαια δεν θα
συμφωνήσουν με αυτή την άποψη. Είναι δικαίωμα τους, σέβομαι απόλυτα την άποψη
τους επειδή νοιώθουν πικρία και πόνο που έχασαν τους δικούς τους ή και άλλοι
που πολιτικά βρίσκονται απορρίπτουν οιαδήποτε μορφή συμβίωσης. Όμως το χωριό
μας, όπως το θυμόμαστε μέχρι το 1974 ήταν
πάντοτε μεικτό και δεν το κατοικούσαν μόνο ελληνοκύπριοι. Η ιστορία του χωριού
μας τα τελευταία 500 χρόνια, πριν ακόμα οι άνθρωποι δημιουργήσουν την έννοια
της εθνικής καταγωγής, τότε που η Οθωμανική αυτοκρατορία τους κατάτασσε σύμφωνα
με την θρησκευτικό τους δόγμα, είναι μεικτό χωριό. Είναι ιστορία και των δυο
κοινοτήτων.
Η επιθυμία μου είναι να γράψω ένα
βιβλίο για την ιστορία του χωριού μου και το γενεαλογικό δέντρο όλων των
συγχωριανών μου ελ/κ και τ/κ και αυτών που κάποιοι τους θεωρούν κακούς και
αυτούς που κάποιους τους θεωρούν καλούς. Καλοί και κακοί άνθρωποι υπήρχαν και
στις δυο γειτονιές του χωριού μας. όμως είναι όλοι χωριανοί μας ανεξάρτητα που
τους κατατάσσουμε ο καθένας μας. Υπάρχουν
άνθρωποι και στην μια και στην άλλοι πλευρά που ούτε ζωγραφιστούς κάποιοι δεν
θα ήθελαν να δουν, αλλά είναι χωριανοί μας και έτσι πρέπει να τους
αντιμετωπίσουμε. Υπάρχουν όμως άνθρωποι και στις δυο πλευρές που αγαπούν και
σέβονται τους φίλους και συγχωριανούς τους ανεξάρτητα από την εθνική τους
καταγωγή.
Διαβάζω βιβλία που γράφτηκαν για
διάφορα μεικτά χωριά και αν δεν γνωρίζει κάποιος ότι ήταν μεικτά θα σχηματίσει
την αντίληψη ότι για αιώνες το κατοικούσαν μόνο ελληνοκύπριοι. Οι τουρκοκύπριοι
είναι στο περιθώριο, δεν αναφέρονται πουθενά λες και δεν υπήρξαν ή δεν
υπάρχουν. Είναι η εφαρμογή μια πολιτικής που καλλιεργήθηκε από την πολιτική μας
ηγεσία διαχρονικά, όχι μόνο μετά την ανεξαρτησία αλλά και πριν από πολλά
χρόνια, αρχής γενομένης από την μεταβίβαση της Κύπρου στη Βρετανική
αυτοκρατορία. Προσωπικά δεν μπορώ να γράψω ένα τέτοιο βιβλίο για το χωριό μου.
στις σημερινές συνθήκες, αν πράγματι θέλουμε να ζήσουμε μαζί οι δυο κοινότητες,
δεν μπορούμε να αναπαραγάγουμε το παρελθόν, να κρατούμε τη μια κοινότητα μακριά
από την άλλη ή δίπλα από την άλλη χωρίς επαφή και κοινή συμβίωση. Τα
αποτελέσματα τέτοιας πολιτικής τα βιώνουμε εδώ και δεκαετίες.
Εμείς που ζήσαμε μαζί με τους
τουρκοκύπριους ας αλλάξουμε συμπεριφορά, που έχουμε εμπειρίες, που έχουμε
μνήμες από το παρελθόν, οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν στο μέλλον για κοινή
ειρηνική συμβίωση. Από το παρελθόν να πάρουμε ότι είναι θετικό, να απορρίψουμε
όλα εκείνα τα οποία νομίζαμε ότι μας χώριζαν και τα είχαμε αναγάγει σε
αξιώματα, αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως κύπριοι σεβόμενοι ο ένας τον άλλο, ως
πολυπολιτισμική κοινωνία και ως κοινό κράτος. Θα προσπαθήσω να πείσω, ότι ο
κόσμος δεν δημιουργήθηκε ως πρόσχημα για να γίνουν βιβλία τα δικά τους πάθη,
αλλά για να ευτυχίσουν εργαζόμενοι οι ένας για την ευτυχία της κοινωνίας ως
συνόλου. Αν η σκέψη και η συμπεριφορά μας παραμένει ακίνητη μοιραία η ιστορία
θα μας προσπεράσει και ‘μεις θα την παρατηρούμε χωρίς ποτέ να την προλάβουμε.
ΠΟΛΙΤΗΣ 19/10/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου