κε Χριστόφια: επανέφερε τον κυπριακό εθνικό ύμνο. Μπορείς;

Μπορεί ο κ. Δ. Χριστόφιας να αλλάξει τον Εθνικό Ύμνο που τώρα είναι ο ελληνικός και να επαναφέρει εκείνον που έπαιξε(1), όταν ο Πρόεδρος Μακάριος πήγε στις ΗΠΑ, στην
Τουρκία και στο Λίβανο και τον οποίο από κοινού καθιέρωσαν ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος το 1960; Έχω σοβαρές επιφυλάξεις, πρώτα αν έχει την πολιτική βούληση και δεύτερο αν είναι σε θέση να προχωρήσει σε τέτοιο βήμα με τους πολιτικούς συμμάχους που έχει επιλέξει, λαμβάνοντας υπόψη την πολιτική των συμβιβασμών και υποχωρήσεων που ακολουθεί έναντι τους. Η αλλαγή εθνικού ύμνου θα σήμαινε αποφασιστικότητα, επιθυμία επίλυσης του προβλήματος το ταχύτερο δυνατόν. Η αλλαγή θα άνοιγε νέους δρόμους επικοινωνίας με την άλλη κοινότητα, θα ήταν μια απόδειξη της πλήρους απεξάρτησης από τα εθνικιστικά οράματα που καθιέρωσε ο Μακάριος μετά την αποχώρηση των τουρκοκυπρίων από τα όργανα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό τις δυνάμεις των τουρκοκυπρίων που αγωνίζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες για την επανένωση του κράτους, στη βάση της δικοινοτικής ομοσπονδίας και της πολιτικής ισότητας. Τέτοιο βήμα θα ενδυνάμωνε τις φωνές που ζητούν άμεσο «απογαλακτισμό» από την Τουρκία και τη σωτηρία της τουρκοκυπριακής ταυτότητας.
Η καθιέρωση του ελληνικού εθνικού ύμνου είναι απόδειξη, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία μετατράπηκε από το 1966 από δικοινοτικό κράτος, σε ελληνική Κυπριακή Δημοκρατία. Η καθιέρωση του εθνικού ύμνου της Ελλάδας από την Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει καμιά σχέση με το «Δίκαιο της ανάγκης», με το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε μετά την αποχώρηση των τουρκοκυπρίων από τα όργανα εξουσίας. Η καθιέρωση του ελληνικού εθνικού ύμνου είναι μια καθαρά εθνικιστική πράξη, στην οποία προχώρησε ο Μακάριος για να επιβεβαιώσει την «ελληνικότητα» της Κύπρου. Ήταν κατά τη γνώμη του ένα βήμα προς την ένωση. Το ΑΚΕΛ τότε δεν έβγαλε «τσιμουδιά» γιατί και το ίδιο διακήρυσσε στη διαπασών για την εθνική συνείδηση των ελληνοκυπρίων και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης-ένωσης. (Τώρα δεν έχουμε δικαίωμα αυτοδιάθεσης; Ρητορικό το ερώτημα, αλλά γίνεται για να αποδειχθεί, ότι η πολιτική των ηγετών της ελληνοκυπριακής κοινότητας στηρίχθηκε σε παραποίηση διεθνών αρχών και αξιών και στην εξαπάτηση της ελληνοκυπριακής κοινωνίας). Η καθιέρωση του ελληνικού εθνικού ύμνου αποδεικνύει τη διχασμένη προσωπικότητα του κυπριακού κράτους, (σε ελληνικό και κυπριακό) και, η οποία δημιουργεί ανάλογες ψυχολογικές επιδράσεις στην κυπριακή κοινωνία.
Ο κ. Χριστόφιας απαιτεί, όπως σε περίπτωση διεθνούς διάσκεψης θα πρέπει να αντιπροσωπευθεί οπωσδήποτε η Κυπριακή Δημοκρατία. Αλλά τίθεται το ερώτημα: ποια Κυπριακή Δημοκρατία; Η ελληνοκυπριακή με τον ελληνικό εθνικό ύμνο και τα συναφή ελληνικά κρατικά σύμβολα ή η δικοινοτική του 1960; Η Κυπριακή Δημοκρατία θεωρητικά «εκπροσωπεί» και τις δυο κοινότητες ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζονται οι ηγέτες της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Ο εθνικός ύμνος όμως της Κυπριακής Δημοκρατίας που καθιέρωσε ο Μακάριος και δεν κατάργησε ο κ. Χριστόφιας, εκπροσωπεί τους τουρκοκύπριους; Εκπροσωπεί του Μαρωνίτες, τους Λατίνους και τους Αρμενίους; Ο Κύπριος Πρόεδρος χρησιμοποιεί στις επίσημες επισκέψεις του σε ξένα κράτη ένα εθνικό ύμνο που δεν εκπροσωπεί την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ ορκίστηκε πίστη και σεβασμό στο σύνταγμα και τους νόμους της. Δεν «είναι δυνατόν αυτός ο τόπος να επιβιώσει, όταν η νομιμοφροσύνη και η αφοσίωση των Κυπρίων βρίσκεται αλλού, έξω από την Κύπρο. Και ο προσανατολισμός του Κύπριου προς την Κύπρο παρά την Ελλάδα και την Τουρκία δεν τον κάμνει πολιτιστικά λιγότερο Έλληνα ή Τούρκο. Τον φέρνει όμως πιο κοντά στην ιδέα του Κύπριου πολίτη, έννοια χωρίς την οποία δε μπορεί να υπάρξει το Κυπριακό Κράτος» («13 απαντήσεις σε 13 ερωτήματα», από βιβλιάριο του Νεοκυπριακού Συνδέσμου, σελ. 13. Χρόνος έκδοσης δεν αναφέρεται). Ποια ταυτότητα κράτους προβάλλει ο Κύπριος Πρόεδρος, όταν επίσημα επισκέπτεται άλλα κράτη, όταν παιανίζει ο εθνικός ύμνος ενός άλλου κράτους; Στα τρία χρόνια που είναι στην εξουσία έδωσε κάποιες εξηγήσεις στους ομολόγους του για τη χρήση του ελληνικού εθνικού ύμνου;
Είναι γεγονός, ότι μέχρι σήμερα ο κ. Δ. Χριστόφιας δεν άγγιξε κανένα από τα κάστρα που ανοικοδόμησε ο εθνικισμός εδώ και δεκαετίες. Η αριστερά ανερχόμενη στην εξουσία συμβιβάστηκε μ’ αυτά, άφησε πίσω τις πολιτικές απαιτήσεις που πρόβαλλε στο παρελθόν, τις ξέχασε στη δίνη της απόλαυσης της εξουσίας, και στους συμβιβασμούς με τους συνέταιρους της μετατρεπόμενη σε κατεστημένο, σε καθεστηκυία τάξη. Κάποιος δυνατόν να υποβάλει την ερώτηση: τώρα που είναι εκλογές συμφέρει στο ΑΚΕΛ να προχωρήσει ο Πρόεδρος σε τέτοια ριζοσπαστικά βήματα, ανοίγοντας μέτωπο νέων αντιπαραθέσεων; Μα αν ο πρόεδρος και το ΑΚΕΛ θέλουν να αποδείξουν ότι εμπνέονται από οράματα τα οποία είναι αποφασισμένοι να υλοποιήσουν, τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε οράματα όλων των Κυπρίων, αυτή είναι η κατάλληλη ώρα. Κατέχουν την εξουσία, αυτοί αποφασίζουν για το μέλλον της χώρας, έχοντας την νομιμότητα της εκλογής του Προέδρου από το λαό. Ας αφήσουν στο περιθώριο το στενό κομματικό συμφέρον, τις πολιτικές σκοπιμότητες, τις προσπάθειες να αποδείξουν ότι δεν είναι λιγότερο έλληνες από τους έλληνες, πολιτική που τους σπρώχνει στον εθνικισμό, ας περιθωριοποιήσουν την «εθνική τους ταυτότητα» που είναι κατάλοιπο του αλυτρωτισμού και ας προχωρήσουν με σταθερά βήματα προς το μέλλον. Οι εκλογές δεν μπορούν να αποτελέσουν ανασταλτικό παράγοντα αλλά αφετηρία για ρήξη με το εθνικιστικό παρελθόν και για ριζοσπαστικές πολιτικές. Εξάλλου, αυτοί που θα αντιδράσουν, είναι αυτοί που ντύνονται στα μαύρα και ροπαλοφορούν στους δρόμους, είναι οι Χρυσαυγίτες και οι ακραίοι εθνικιστές, είναι αυτοί που ονειρεύονται ένα καθαρά ελληνοκυπριακό κράτος, είναι οι υποστηρικτές τις διχοτόμησης. Αν μ’ αυτούς θα πρέπει να συμβιβαστεί η ηγεσία της αριστεράς, τότε αυτός ο τόπος δεν έχει καμιά προοπτική επιβίωσης.

Κυριάκος Τζιαμπάζης
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ 10/02/2011
-----------------------
Σημ.(1), Ο κρατικός Ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας γραμμένος από τον Σόλωνα Μιχαηλίδη κατόπιν παραγγελίας του Μακάριου, πιθανόν το 1963, παίχτηκε μόνο μία και μοναδική φορά! Μπορείς να τον ακούσεις με κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:
Κρατικός Ύμνος Κυπριακής Δημοκρατίας